انواع مختلفی از الیاف برای تقویت (مسلح کردن) ماتریس های با پایه سیمانی مورد استفاده قرار گرفته است. الیاف ممکن است از جنس آلی مصنوعی (مثلاً پلی پروپیلن یا کربن)، غیر آلی مصنوعی (مثل فولاد یا شیشه)، آلی طبیعی (مثل سلولزی یا Sisal) و یا غیرآلی طبیعی (مثل آزبست) باشد. در حال حاضر تنها الیاف فولادی، پلی پروپیلن وپلی استر به طور گسترده در صنعت ساختمان های بتنی ایالات متحده به کار می روند. بتن های مسلح به الیاف اکریلیک نیز هر چند سال های زیادی است که در اروپا کاربرد داشته، تنها به تازگی به بازارهای ایالات متحده عرضه شده است. همچنین گرچه از محصولات سیمان آزبستی در گذشته استفاده زیادی به عمل می آمده است، این محصولات به لیل خطرات سلامتی ناشی از الیاف آزبستی هوابرد، به سرعت با دیگر محصولات با پایه سیمانی جایگزین گشتند. الیاف طبیعی آلی به دلیل ملاحظات اقتصادی، یک نوع معمول تقویت کننده بتن در کشورهای در حال توسعه است.
در طول 40 سال گذشته، تولید مخلوط های بتن مسلح به الیاف به طور نامحدود به صنایع گوناگون گسترش یافته است. شمار افزایش یابنده ای از شرکت ها در سراسر جهان وجود دارند که تولید بتن های الیافینمود و یا از الیاف در پروژه های ساختمان سازی استفاده می کنند. تنها تعداد کمی از صدها نوع مختلف الیاف برای کاربردهای تجاری، مناسب تشخیص داده شده اند. جدول زیر لیستی از انواع مختلف الیاف و خصوصیات مصالحی مربوط به آنها را نشان می دهد. همه این انواع یا ب شکل تجربی و یا تجاری به عنوان تقویت کننده در ساخت بتن به کار رفته اند.
جهت مطالعه مقاله انواع بتن های الیافی به طور کامل می توانید به وب سایت کلینیک بتن ایران مراجعه نمایید .